Precies twee weken geleden zat ik nu in het vliegtuig klaar om mijn grote avontuur te beginnen. De avond er voor heb ik met meer moeite dan ik verwacht had afscheid genomen van mijn lieve vriendinnetjes.
Ineens drong het tot me door het was niet alleen een jaartje weg maar een hele periode die voorbij was. Nooit meer zingen op die fiets onderweg naar huis van onze vaste stapavond in de Beurs, nooit meer huilend van het lachen in de aula, nooit meer naar het vertrouwde Beekvliet toe fietsen met mijn lieve
fietsgroepje. Niet alleen voor mij maar voor iedereen begon een nieuw avontuur. Na heel wat tranen toch maar geprobeerd te gaan slapen. De volgende dag nog een laatste keer afscheid genomen van mijn 2 lieve hondjes (nouja soms dan). Eenmaal op Schiphol aangekomen was daar al het eerste probleem (hoe kan het ook anders). Mijn vlucht was overboekt en het was maar de vraag of ik mee mocht. Uiteindelijk
werd ik geüpgraded en zat ik veel ruimer dan de rest van het gezin.
Toen we na 8 uurtjes eindelijk in Boston aankwamen was daar meteen het tweede probleem. Mijn vingerafdrukken zijn de afgelopen keer in Amerika verwisseld met die van Anne. Ook miste ik een papier
in mijn paspoort wat het consulaat er eigenlijk bij had moeten nieten en er stond in het systeem dat ik al eerder in de US gestuurd had. Na 2 uur bij de douane mochten we dan toch eindelijk het land in. Van Bosten hebben we weinig meer gezien want daar was geen tijd meer voor. Toen we door gingen naar Bar
Harbor in Maine hadden we ook daar weer pech. Het weer was zo slecht dat we niet met een boot walvissen konden gaan spotten. We zijn nog naar Montreal in Canada geweest. Echt een prachtige stad. Iedereen is er zoveel aardiger en meer tranquillo dan in Amerika. De Niagara Falls waren ook echt onbeschrijfelijk mooi. Iets heel anders dan ik me der van voorgesteld had. Het was niet midden in een groot bos maar omringd met hotels maar zeker de moeite waard. Weer terug aan de grens van Amerika moest ik al weer uitleggen dat ik echt niet eerder in Amerika had gestuurd (doen ze hier niet aan communicatie ofzo?!).
Het was eindelijk tijd om gedropt te worden op de campus. Het was nog groter dan ik had verwacht dus natuurlijk waren we de weg kwijt. Gelukkig stonden Elmer en Sophie klaar om me te helpen (2 andere
Nederlanders). Toen ik al mijn zooi op mijn kamer gegooid had zijn we met het hele gezin, Elmer en Sophie nog maar een laatste keer gaan eten. De eerste avond was al meteen heel gezellig eigenlijk te gezellig om mijn spullen uit te pakken dus ik ben maar tussen mijn koffers gaan slapen.
De volgende dag begon onze international student orientation. Uren met saaie presentaties over schema’s, alcoholgebruik, seksuele mishandeling, campus politie en ga zo maar verder. Dat ging helaas vrijdag nog zo door. Gelukkig konden we die middag wel gaan shoppen. Eerst bij Walmart voor al onze kamer spulllen. En daarna naar een gigantische mall. Ik was natuurlijk helemaal blij en had al meteen besloten dat ik de volgende dag terug wou. En dat hebben we zaterdag dus ook gedaan. Een Indische leider van de
international orientation was zo lief om ons (Jacomijn, Marijn en Jinx een aziatische jongen) mee te nemen. De twee Aziatische jongens samen zijn echt zo grappig. Ze noemen mij black omdat ik nogal geobsedeerd ben met Bob Marley en Jocomijn noemen ze Aziatisch omdat ze overal foto’s van maakt. s’avonds hadden we onze eerste basement party, nouja we (Marijn,Jacomijn en ik) hebben gepoold in de kelder van de Indische jongen, Pretham. De kelder was echt perfect voor feestjes inclusief beer pong tafel die oplicht in black light.
Zondag heb ik Elmer meegesleept naar de gym. Ik had zoveel gegeten deze week en ik wil echt geen 10 kg aankomen dus ik ga gewoon heel veel sporten. Er kwamen eindelijk wat meer mensen in onze hall
wonen. Het was de afgelopen dagen een beetje uitgestorven op de campus. Er zijn eigenlijk alleen maar leiders van de orientatie, studenten die de baas zijn van een gang en sporters. Mijn baas of ook wel mijn RA is super aardig. Ze lijkt een beetje op mijn Schotse uitwisselings student maar ze is zo enthousiast. Ze heeft
voor onze gang een boerderij thema gekozen. Er hangt een kont van een varken naast mijn deur. Het ziet er een beetje kinderachtig uit maar ze is er echt uren mee bezig geweest en het hoort bij hun RA taak.
Maandag heeft Lock , een Vietnamese jongen, die ook in onze oriëntatie groep zat ons meegenomen naar een mall zodat we een lange spiegel konden kopen. Alle jongens zijn hier zo schattig!! Hij kwam savonds met het geweldige idee om naar Atlantic city te gaan. Een soort Las Vegas in New Jersey . Hij wilde er eigenlijk een hotelkamer huren maar wij vonden het toch een beter plan om de volgende dag pas te vertrekken. We zijn dus maar lekker naar de film gegaan. Naar Elysium, echt een aanrader. Hij moest wel
erg om me lachen mensen die me een beetje kennen weten hoe ik reageer op enge films. Ik zat de helft van de tijd met mijn handen voor mijn ogen. Toen ik terug kwam heb ik Elmers RA geholpen met de gang versieren. Ook al weer een super schattige jongen. Hij heeft wel duizend keer bedankt gezegd en elke keer als ik hem nu tegen kom lacht hij super enthousiast. Maar dat doen eigenlijk alle RA’s wel ze vinden ons heel interessant omdat we uit Nederland komen.
Dinsdag zijn we dus naar Atlantic city geweest. We hebben de hele dag een beetje op het strand gelegen en gezwommen in de zee. Lock is echt zo grappig. We deden het spelletje wie ben ik. En hij kon alleen maar vragen ‘’am I black?” “am i Asian?’’ hij denkt nogal in rassen. En hij wist niet wie kapitein haak was maar wel wie Mulan was omdat ze Chinees is. Een super dagje dus.
Vandaag was de dag dat mijn roomie kwam en dat de freshman orientation zou beginnen. Toen mijn roomie binnen kwam met al der dozen en het leek of onze kamer ontploft was dacht ik dat het niet meer goed ging komen. Maar het ziet er nu eigenlijk wel gezellig uit.
Voor de oriëntatie moesten we eerste naar een paar typisch Amerikaanse speeches luisteren over dat wij misschien wel de toekomstige president van Amerika kunnen worden. Daarna hebben we heel veel
spelletjes moeten doen. Ik ben nu dus helemaal uitgeput. Ik heb van de honderden mensen die ik vandaag ontmoet misschien 5 namen onthouden.
Het is een beetje een lang verhaal geworden. Sorry daarvoor ik probeer jullie op de hoogte te houden met wat meer korte verhalen maar het wordt de komende dagen alleen maar drukker. Na zondag is oriëntatie over en heb ik dus tijd om met iedereen te Skypen. Nu ga ik nog even gezellig doen met mijn roomie.
Kusjes!
Ineens drong het tot me door het was niet alleen een jaartje weg maar een hele periode die voorbij was. Nooit meer zingen op die fiets onderweg naar huis van onze vaste stapavond in de Beurs, nooit meer huilend van het lachen in de aula, nooit meer naar het vertrouwde Beekvliet toe fietsen met mijn lieve
fietsgroepje. Niet alleen voor mij maar voor iedereen begon een nieuw avontuur. Na heel wat tranen toch maar geprobeerd te gaan slapen. De volgende dag nog een laatste keer afscheid genomen van mijn 2 lieve hondjes (nouja soms dan). Eenmaal op Schiphol aangekomen was daar al het eerste probleem (hoe kan het ook anders). Mijn vlucht was overboekt en het was maar de vraag of ik mee mocht. Uiteindelijk
werd ik geüpgraded en zat ik veel ruimer dan de rest van het gezin.
Toen we na 8 uurtjes eindelijk in Boston aankwamen was daar meteen het tweede probleem. Mijn vingerafdrukken zijn de afgelopen keer in Amerika verwisseld met die van Anne. Ook miste ik een papier
in mijn paspoort wat het consulaat er eigenlijk bij had moeten nieten en er stond in het systeem dat ik al eerder in de US gestuurd had. Na 2 uur bij de douane mochten we dan toch eindelijk het land in. Van Bosten hebben we weinig meer gezien want daar was geen tijd meer voor. Toen we door gingen naar Bar
Harbor in Maine hadden we ook daar weer pech. Het weer was zo slecht dat we niet met een boot walvissen konden gaan spotten. We zijn nog naar Montreal in Canada geweest. Echt een prachtige stad. Iedereen is er zoveel aardiger en meer tranquillo dan in Amerika. De Niagara Falls waren ook echt onbeschrijfelijk mooi. Iets heel anders dan ik me der van voorgesteld had. Het was niet midden in een groot bos maar omringd met hotels maar zeker de moeite waard. Weer terug aan de grens van Amerika moest ik al weer uitleggen dat ik echt niet eerder in Amerika had gestuurd (doen ze hier niet aan communicatie ofzo?!).
Het was eindelijk tijd om gedropt te worden op de campus. Het was nog groter dan ik had verwacht dus natuurlijk waren we de weg kwijt. Gelukkig stonden Elmer en Sophie klaar om me te helpen (2 andere
Nederlanders). Toen ik al mijn zooi op mijn kamer gegooid had zijn we met het hele gezin, Elmer en Sophie nog maar een laatste keer gaan eten. De eerste avond was al meteen heel gezellig eigenlijk te gezellig om mijn spullen uit te pakken dus ik ben maar tussen mijn koffers gaan slapen.
De volgende dag begon onze international student orientation. Uren met saaie presentaties over schema’s, alcoholgebruik, seksuele mishandeling, campus politie en ga zo maar verder. Dat ging helaas vrijdag nog zo door. Gelukkig konden we die middag wel gaan shoppen. Eerst bij Walmart voor al onze kamer spulllen. En daarna naar een gigantische mall. Ik was natuurlijk helemaal blij en had al meteen besloten dat ik de volgende dag terug wou. En dat hebben we zaterdag dus ook gedaan. Een Indische leider van de
international orientation was zo lief om ons (Jacomijn, Marijn en Jinx een aziatische jongen) mee te nemen. De twee Aziatische jongens samen zijn echt zo grappig. Ze noemen mij black omdat ik nogal geobsedeerd ben met Bob Marley en Jocomijn noemen ze Aziatisch omdat ze overal foto’s van maakt. s’avonds hadden we onze eerste basement party, nouja we (Marijn,Jacomijn en ik) hebben gepoold in de kelder van de Indische jongen, Pretham. De kelder was echt perfect voor feestjes inclusief beer pong tafel die oplicht in black light.
Zondag heb ik Elmer meegesleept naar de gym. Ik had zoveel gegeten deze week en ik wil echt geen 10 kg aankomen dus ik ga gewoon heel veel sporten. Er kwamen eindelijk wat meer mensen in onze hall
wonen. Het was de afgelopen dagen een beetje uitgestorven op de campus. Er zijn eigenlijk alleen maar leiders van de orientatie, studenten die de baas zijn van een gang en sporters. Mijn baas of ook wel mijn RA is super aardig. Ze lijkt een beetje op mijn Schotse uitwisselings student maar ze is zo enthousiast. Ze heeft
voor onze gang een boerderij thema gekozen. Er hangt een kont van een varken naast mijn deur. Het ziet er een beetje kinderachtig uit maar ze is er echt uren mee bezig geweest en het hoort bij hun RA taak.
Maandag heeft Lock , een Vietnamese jongen, die ook in onze oriëntatie groep zat ons meegenomen naar een mall zodat we een lange spiegel konden kopen. Alle jongens zijn hier zo schattig!! Hij kwam savonds met het geweldige idee om naar Atlantic city te gaan. Een soort Las Vegas in New Jersey . Hij wilde er eigenlijk een hotelkamer huren maar wij vonden het toch een beter plan om de volgende dag pas te vertrekken. We zijn dus maar lekker naar de film gegaan. Naar Elysium, echt een aanrader. Hij moest wel
erg om me lachen mensen die me een beetje kennen weten hoe ik reageer op enge films. Ik zat de helft van de tijd met mijn handen voor mijn ogen. Toen ik terug kwam heb ik Elmers RA geholpen met de gang versieren. Ook al weer een super schattige jongen. Hij heeft wel duizend keer bedankt gezegd en elke keer als ik hem nu tegen kom lacht hij super enthousiast. Maar dat doen eigenlijk alle RA’s wel ze vinden ons heel interessant omdat we uit Nederland komen.
Dinsdag zijn we dus naar Atlantic city geweest. We hebben de hele dag een beetje op het strand gelegen en gezwommen in de zee. Lock is echt zo grappig. We deden het spelletje wie ben ik. En hij kon alleen maar vragen ‘’am I black?” “am i Asian?’’ hij denkt nogal in rassen. En hij wist niet wie kapitein haak was maar wel wie Mulan was omdat ze Chinees is. Een super dagje dus.
Vandaag was de dag dat mijn roomie kwam en dat de freshman orientation zou beginnen. Toen mijn roomie binnen kwam met al der dozen en het leek of onze kamer ontploft was dacht ik dat het niet meer goed ging komen. Maar het ziet er nu eigenlijk wel gezellig uit.
Voor de oriëntatie moesten we eerste naar een paar typisch Amerikaanse speeches luisteren over dat wij misschien wel de toekomstige president van Amerika kunnen worden. Daarna hebben we heel veel
spelletjes moeten doen. Ik ben nu dus helemaal uitgeput. Ik heb van de honderden mensen die ik vandaag ontmoet misschien 5 namen onthouden.
Het is een beetje een lang verhaal geworden. Sorry daarvoor ik probeer jullie op de hoogte te houden met wat meer korte verhalen maar het wordt de komende dagen alleen maar drukker. Na zondag is oriëntatie over en heb ik dus tijd om met iedereen te Skypen. Nu ga ik nog even gezellig doen met mijn roomie.
Kusjes!