Lieve allemaal,
Nog maar iets meer dan 2 maanden en dan ga ik alweer naar huis. Daar wil ik nog even niet aan denken. Ik heb het hier nog steeds super naar mijn zin. Het weer is alleen nog steeds echt heel slecht. We hebben heel veel sneeuw gehad, en ik heb al 2 maanden geen gras gezien, alles is nog steeds wit. Er wordt een grote sneeuwstorm verwacht voor vandaag en morgen, daarom hebben we misschien de komende 2 dagen ook vrij :).
We zijn zo gek geweest om toch elk weekend gewoon uit te gaan. Maar hier heb ik geen fiets dus moet ik door de sneeuw en ijs om ergens een feestje te vinden. Een paar weken geleden kwam de sneeuw echt tot mijn knieën op sommige stukken. Ik voelde me op dat moment zo avontuurlijk dat ik dacht de hele wereld aan te kunnen, dus toen Jackson, mijn Australische partner in crime, het idee had om er door heen te gaan rennen ging ik meteen mee. Dat doe ik dus echt nooit meer, mijn voeten waren doorweekt en ik viel er midden in. Een stuk verder konden we alleen maar voet voor voet lopen over een heel smal pad omringd door sneeuw op schouderhoogte. Wat we wel niet over hebben voor een avondje uit.
De laatste tijd ga ik veel om met alle internationals. Vorig semester deed ik dat bijna niet, maar ik merkte nu dat ik af en toe wel iets anders nodig had dan alleen maar Amerikanen. Ze zijn allemaal heel gezellig en vinden mij als buitenlander heel interessant. Maar Amerikanen hebben wel een heel andere cultuur en dan is af en toe iets anders wel heel fijn. Ik heb nu al de gekste dingen met ze mee gemaakt. Twee weken geleden kwamen we heel laat binnen bij een feestje. Het was in een kelder met een bandje, maar het bandje hield er na 10 minuten al mee op en bijna iedereen ging al naar huis. Maar wij waren nog lang niet klaar om naar huis te gaan. Judith, een Spaans meisje, heeft toen haar Spaanse muziek op haar iphone aangezet. We hebben daar nog 3 uurtjes door staan dansen. Wij kende de jongens die daar woonden geen van allen, ze kwamen af en toe even kijken in de kelder met verbaasde gezichten.. Toen we eindelijk weg gingen, zeiden de bewoners dat we altijd terug mochten komen en dat ze ons heel gezellig vonden, wat raar was want wij hebben ze de hele nacht uit hun slaap gehouden en ze deden niet eens met ons mee.
Mijn lessen zijn allemaal nog heel interessant. Ik kan al redelijk wat dingen zeggen in Spaans. De titel heb ik ook geleerd in mijn klas, het betekend dat het koud is. Het is wel grappig dat ik tijdens mijn klas in het Engels denk, maar als ik alleen mijn huiswerk aan het maken ben dan vertaal ik alles naar het Nederlands. Bij mijn andere lessen denk en doe ik alles in het Engels maar een tweede taal leren is wel makkelijker met mijn eigen taal. Bij mijn stagecraft klas heb ik al geleerd om met 4 verschillende elektrische zagen om te gaan. Ik vond het ontzettend eng, maar ik heb al mijn vingers nog. Ook heb ik het decor mogen verven voor een toneelstuk dat komende maand opgevoerd word. Vandaag ben ik naar een toneelstuk geweest waar ik stukken op het decor heb mogen nieten met een niettang, dat was dus ook een trots momentje.
groetjes vanuit het nog steeds heel koude Amerika!!
Nog maar iets meer dan 2 maanden en dan ga ik alweer naar huis. Daar wil ik nog even niet aan denken. Ik heb het hier nog steeds super naar mijn zin. Het weer is alleen nog steeds echt heel slecht. We hebben heel veel sneeuw gehad, en ik heb al 2 maanden geen gras gezien, alles is nog steeds wit. Er wordt een grote sneeuwstorm verwacht voor vandaag en morgen, daarom hebben we misschien de komende 2 dagen ook vrij :).
We zijn zo gek geweest om toch elk weekend gewoon uit te gaan. Maar hier heb ik geen fiets dus moet ik door de sneeuw en ijs om ergens een feestje te vinden. Een paar weken geleden kwam de sneeuw echt tot mijn knieën op sommige stukken. Ik voelde me op dat moment zo avontuurlijk dat ik dacht de hele wereld aan te kunnen, dus toen Jackson, mijn Australische partner in crime, het idee had om er door heen te gaan rennen ging ik meteen mee. Dat doe ik dus echt nooit meer, mijn voeten waren doorweekt en ik viel er midden in. Een stuk verder konden we alleen maar voet voor voet lopen over een heel smal pad omringd door sneeuw op schouderhoogte. Wat we wel niet over hebben voor een avondje uit.
De laatste tijd ga ik veel om met alle internationals. Vorig semester deed ik dat bijna niet, maar ik merkte nu dat ik af en toe wel iets anders nodig had dan alleen maar Amerikanen. Ze zijn allemaal heel gezellig en vinden mij als buitenlander heel interessant. Maar Amerikanen hebben wel een heel andere cultuur en dan is af en toe iets anders wel heel fijn. Ik heb nu al de gekste dingen met ze mee gemaakt. Twee weken geleden kwamen we heel laat binnen bij een feestje. Het was in een kelder met een bandje, maar het bandje hield er na 10 minuten al mee op en bijna iedereen ging al naar huis. Maar wij waren nog lang niet klaar om naar huis te gaan. Judith, een Spaans meisje, heeft toen haar Spaanse muziek op haar iphone aangezet. We hebben daar nog 3 uurtjes door staan dansen. Wij kende de jongens die daar woonden geen van allen, ze kwamen af en toe even kijken in de kelder met verbaasde gezichten.. Toen we eindelijk weg gingen, zeiden de bewoners dat we altijd terug mochten komen en dat ze ons heel gezellig vonden, wat raar was want wij hebben ze de hele nacht uit hun slaap gehouden en ze deden niet eens met ons mee.
Mijn lessen zijn allemaal nog heel interessant. Ik kan al redelijk wat dingen zeggen in Spaans. De titel heb ik ook geleerd in mijn klas, het betekend dat het koud is. Het is wel grappig dat ik tijdens mijn klas in het Engels denk, maar als ik alleen mijn huiswerk aan het maken ben dan vertaal ik alles naar het Nederlands. Bij mijn andere lessen denk en doe ik alles in het Engels maar een tweede taal leren is wel makkelijker met mijn eigen taal. Bij mijn stagecraft klas heb ik al geleerd om met 4 verschillende elektrische zagen om te gaan. Ik vond het ontzettend eng, maar ik heb al mijn vingers nog. Ook heb ik het decor mogen verven voor een toneelstuk dat komende maand opgevoerd word. Vandaag ben ik naar een toneelstuk geweest waar ik stukken op het decor heb mogen nieten met een niettang, dat was dus ook een trots momentje.
groetjes vanuit het nog steeds heel koude Amerika!!